Ana sayfada da gösterilecek intro buraya

Çocukluğumuzda çalan zil sesi ile çıktığımız teneffüslerden sonra düzenli ara vermeyi unuttuk. Aralıksız koşuşturmaların bir kıymık kadar olan saniyelik aralarında bile yine aralıksız ve sonu gelmeyen sosyal medya paylaşımlarının esiri olduk.

Maalesef ülkemizde başarılı bir İngilizce öğretimi söz konusu değil. Başarılı olanlar eğitim örnekleri de sınav ve okuma odaklı. Bu durum o kadar biliniyor ki Cem Yılmaz'ın bir skecinde dediği gibi sorsanız dünya tarihini İngilizce anlatabilecek Türkler pasaport kontrolünde ziyaret amacınız nedir dendiğinde duraksayabiliyor!

Türkiye'de disleksili olan olmayan tüm öğrenciler teste mahkum. Test olgusunun kendisini günah keçisi ilan etmek doğru değil ancak test mantığı fazlasıyla suçlu. Bu mantık çekiçten başka hiç bir şey olmamış olan milli eğitim sistemimizin herkesi çivi olarak görmesi ile ilgili bir durum. Oysa tüm öğrenciler bir değil, özellikle de disleksililer!

Evet, tüm bilginize, motivasyonunuza ve çabanıza rağmen umudunuz tükenecektir! Bugün başıma gelen ve zaman zaman yaşadığım böyle bir olayı sizlerle paylaşacağım. Okumanızı öneririm çünkü problemleri halının altına süpürmek yerine onlarla başa çıkmaya çalışan herkesin yaşayacağı durum budur.

Çocuğumun disleksi olduğunu yeni öğrendim! Ne yapmalıyım? Bu soruyu çocuğuna disleksi teşhisi konmuş kişilerin arkadaşlarım üzerinden bana ulaşması ile defalarca duydum. Bu iki cümleden daha fazlası ile şu oluyordu: Ebeveynlerin gözlerindeki çaresizlik! Disleksi hakkında hiç fikir olmayan da vardı, herhalde teşhisi ilk duyunca internette okuduğu bölük pörçük yazılardan aklında oluşan tabloya göre biraz daha farklında olanlar da... Bugün bu yazıda bu disleksili ebeveyni olmanın "çıraklık" aşaması ile ustalık aşamasından söz edeceğim.

Bazı veliler çocuklarının ileride polis veya subay olamayacakları endişesi ile almıyorlar. Peki bu endişede haklılar mı?

Tamamen disleksi üzerine deneyimler, araştırmalar ve yardımcı materyaller üzerine hasrettiğim bu blogda disleksinin tanımı ile ilgili olarak yeterli yazı var. İlk defa duyanlar için [[disleksi_nedir]] sorusunun cevabından, disleksiyi bildikleri halde toplumda kulaktan kulağa gezen şehir efsaneleri için [[disleksi_yanilgilar]] yazısına göz atabilirsiniz. Bugün bunların dışında, bilgi ile ilgili değil, duygularla ilgili bir konuyu ele alacağız. Çocuğunuz veya bakmakla yükümlü olduğunuz bir birey disleksili ise bunun yaratabileceği başta stres olmak üzere bazı durumlarla nasıl başa çıkarsınız?

Öncelikle okuma, yazma ve hecelemeyi etkileyen bir öğrenme farkı olan disleksi, bireylerin sanat gibi yaratıcı alanlarda başarılı olmasına yol açar. Disleksi ve sanatsal yetenek arasındaki doğrudan ilişkiye dair araştırmalar hala sınırlı olsa da, anekdot niteliğindeki kanıtlar ve ortaya çıkan çalışmalar, keşfedilmeye değer önemli bir ilişki olduğunu göstermektedir.

Çocuğumun disleksi olduğunu öğrendiğimde gitmesi gereken merkezler o anki duygu durumundan ötürü bir kurs gibi değil talihsiz bir mekan olarak gözüme görünmüştü. Nedeni ise disleksili çocukların alacağı eğitimin "rehabilitasyon merkezi" adı altında, hafızalarda pek hoş imgelerle kesişmemesi idi. Ancak yanılmışım

suatatan.com disleksi blogunun kurucusu kimdir?

Bu blogu neden kurdum? Kimim? Bu yazıda bu konuyu cevaplayacağım.

Ana sayfada da gösterilecek intro buraya

Zaman zaman internette çok kıymetli kaynaklar bazen aramalarda kolay bulunmadığı için kenarda köşede kalabilmektedir. Bu kaynakları buldukça sizlerle paylaşacağız.

Bu metin disleksili çocuklara özek olarak hazırlanmıştır.

Bu metin disleksili çocuklara özek olarak hazırlanmıştır.

Bu metin disleksili çocuklara özek olarak hazırlanmıştır.

Disleksi, öğrenme zorluklarından biridir ve çocukların okuma, yazma ve hecelemede zorluk çekmesine neden olabilir. Ancak, doğru destek ve etkinliklerle disleksili çocukların bu zorlukların üstesinden gelmeleri ve potansiyellerini tam olarak ortaya çıkarmaları mümkündür.